Właśnie trwa Euro 2016, najbliższy mundial już za dwa lata w Rosji. W 2022 roku gospodarzem mistrzostw świata będzie Katar. I choć do tego wydarzenia zostało jeszcze sześć lat, to stadiony są już prawie gotowe. Bardzo duży wkład w ich powstanie miała technologia druku 3D. Efekty jej zastosowania docenią nie tylko piłkarze, ale też kibice.
Wybranie Katarczyków na gospodarzy mundialu w 2022 roku wzbudziło niemałe kontrowersje. Nie dość, że istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że decyzja ta została kupiona, to na dodatek latem temperatury powietrza w tym regionie sięgają 40ºC. Tak naprawdę nie jest jeszcze znana data imprezy. Według jednego z pomysłów MŚ 2022 mogą odbyć się w… styczniu 2023 roku.
W rozwiązaniu problemu z wysoką temperaturą rozprawił się zespół naukowców z Qatar University’s College of Engineering, korzystając przy tym z technologii druku 3D. Przez sześć ostatnich miesięcy przeprowadzali liczne eksperymenty na wydrukowanych w skali 1:3000 modelach stadionów. Pozwoliły im one między innymi na testowanie warunków klimatycznych, ale też optymalizację konstrukcji pod kątem wygody użytkowania.
Na potrzeby testów skonstruowano specjalny tunel aerodynamiczny, który pozwala na badanie zachowania makiet w określonych warunkach atmosferycznych. Dzięki analizie przebiegu wiązek laserowych, naukowcy byli w stanie zaobserwować w jaki sposób odbywa się przepływ powietrza nad stadionami oraz w ich wnętrzu. Ta wiedza pozwoliła zoptymalizować termicznie projekty budynków.
Innowacyjne metody badawcze są na tyle dokładne, że można zmierzyć temperaturę na przykład na wysokości każdego rzędu siedzeń. W czasie symulacji wykorzystywano różne kierunki wiatru. Głównym celem projektantów jest „zmuszenie” powietrza, aby swobodnie dostawało się na stadion i już tam pozostawało.
Aktualnie testy zostały przeprowadzone na dwóch modelach stadionów Al Bayt Stadium i Al Wakrah Stadium. Następny w kolejce jest Al Thumama Stadium.
Ze skonstruowanego przez Katarczyków tunelu aerodynamicznego skorzystali ostatnio Belgowie. Badali oni budowany przez siebie obiekt pod kątem zabezpieczenia przed wiatrem i deszczem. Naukowcy postanowili, więc opracować cała dokumentację procesu, tak aby w przyszłości z tej metodyki można było korzystać przy analizie innych stadionów.
Źródło: www.3ders.org